Za stare Rimljane  kopar je bio simbol vitalnosti  a u srednjem vijeku se vjerovalo da kopar štiti od vještica. Izuzetno  je cijenjen  u kuhinjama Skandinavije, Srednje i Istočne Europe. Najčešće se upotrebljavaju njegovi sviježi listovi ali se u kuhanju često koriste sjemenke kopra koje su poznate po svojim umirujućim svojstvima i olakšavanju probave. Kuhanjem se slabi okus sviježeg kopra pa se dodaje pred kraj kuhanja ili neposredno prije posluživanja. Izuzetno  paše uz jela na bazi gorušice, hladne juhe, krumpir salate i krastavce. Osim u prehrani kopar  se može iskoristiti i u obliku čaja. Čaj od kopra  s medom smiruje i opušta organizam te pomaže onima koji pate od stresa i nesanice. Esencijalna ulja sadrže aktivne tvari koje pomažu u aktiviranju enzima i hormona koji imaju smirujući učinak. Njegovo korištenje kod nadutosti i pomoći u probavi donekle objašnjava njegovo višestoljetno korištenje u pripremi hrane. Eterična ulja iz kopra  imaju  antibakterijsko djelovanje  te na taj način spriječavaju razvoj štetnih bakterija u crijevima.